Ik probeer al 13 maanden te bevatten wat er mis is met de wereld

Ik heb zelfs gekeken naar de mogelijkheid dat ik er zelf volledig naast zit en dat die maatregelen te rechtvaardigen zijn maar ik kan er met mijn verstand niet bij. Ik heb mij proberen in te voelen en te denken vanuit de angstige deugdmens die volledig achter de maatregelen staat om begrip op te kunnen brengen maar van welke kant ik het ook bekijk het rijmt voor mij totaal niet.

Iets meer dan een miljoen mensen op de 17,5 miljoen inwoners van Nederland hebben een positieve coronatest gehad. Volgens mij ligt dat rond de 1,3 miljoen om precies te zijn. Dit zegt nog niets over werkelijk ziek zijn of niet. De PCR is tenslotte geen test dat zich leent voor diagnose. Dit komt uit op wat zal het zijn? 6 tot 8% van Nederland? Van deze positief geteste mensen hebben 98% geen of zeer milde symptomen gehad, Ik wordt hier zo langzamerhand sympel van.

Bijna 17 duizend mensen zijn met of aan corona overleden waarvan 10 duizend tijdens de eerste en grootste golf in 2020. De enige echte golf die noemenswaardig was. Inmiddels is de gewone griep van de aardbodem verdwenen en bestaat alleen corona nog. Alles draait tegenwoordig om corona. Heb je hart en vaatziekte of andere ernstige aandoeningen dan heb je dikke vette pech. Alleen een loopneus met een positieve PCR test geeft je garantie op hulp.

Vaccineren. Wat is dat toch! Een mooi verdienmodel en een excuus om je vrijheden af te pakken. Je vaccineert 98% van de Nederlanders die gezond zijn en nauwelijks ziek  kunnen worden van corona met een experimenteel en mogelijk schadelijk middel om dan indirect die 2% te beschermen en je maakt elkaar wijs dat dit solidair is en dat je het eigenlijk voor de ander doet. Wat voor een geestesziekte is dit? Welke psycholoog kan mij dit uitleggen. Er zal vast een naam voor zijn. Over die 2% gesproken, deze mensen worden hierdoor helemaal niet geholpen. Zij zitten weg te kwijnen in quarantaine of krijgen ernstige complicaties door het vaccineren op een leeftijd dat je deze mensen gewoon in hun waarde moet laten.

Voor het gemak noem ik het maar even krankzinnigheid, die geestesziekte waar mensen aan lijden en dat ze ertoe brengt om de afschuwelijke gevolgen van corona maatregelen voor lief te nemen maar de lage dodelijkheidspercentage van corona niet. Alles kwijt raken en volledig kapotgaan als gevolg van de maatregelen dat hoort er nu eenmaal bij zeggen zij maar sterven aan corona is absoluut niet toegestaan.

Totale krankzinnigheid in het kwadraat maal duizend en dan een beetje erbij.

Je sluit al 13 maanden alle mensen op, maakt de samenleving en economie kapot voor een seizoensgebonden griepvirus dat niet veel dodelijker is dan reguliere griep? Are you mad? Ik kan hier een boek over schrijven. Zelfs twee. De waanzin is compleet.

Ik zat er gisteren echt even doorheen. Ik moest huilen en lachen tegelijkertijd. Huilen om het leed in de wereld dat totaal onnodig is en lachen om de stupiditeit van de mensheid. Er waren namelijk geen woorden meer voor om mijn teleurstelling te omschrijven, alleen nog tranen. Dit is surrealisme. Shakespeare zou jaloers geweest zijn op het drama dat zich afspeelt in onze wereld. 

Ik heb ze gelaten hoor, die tranen. Na 13 maanden kwamen ze dan toch, misschien moet ik zeggen eindelijk want 13 maanden lang heb ik mij alleen gefocust op de strijd voor vrijheid. Een lege kartonnen doos in de keuken moest er aan geloven en mijn voet verdween er met mach 10 in terwijl de doos een paar meter door de keuken vloog maar dan heb ik mijn steun en toeverlaat, mijn lichtbundel Astrid Eerhard mijn allessie en liefde om mij te troosten want ook ik heb mijn momenten dat ik er even helemaal doorheen zit maar hoe dan ook, ongeacht wat dan ook. Opgeven doe ik nooit en ter nimmer en erin blijven zitten ook niet. De slachtoffer rol is namelijk niets voor mij. Ik ben daar voor gediskwalificeerd. Ik krabbel op, lik mijn wonden, vul mijn hart met liefde en kracht en laad mezelf weer op om te werken aan mooie realiteit. Dag voor dag. Steen voor steen.