Sommige mensen zijn zover dat zij de angst van bijvoorbeeld verlies weten los te laten. Iets wat er bij mij nog steeds in zit. Angst om je vrienden kwijt te raken en sommige ben ik ook kwijt door de polarisatie in de wereld maar ook angst om mijn baan te verliezen en mijn huis. De veiligheid en geborgenheid die ik deel met mijn geliefde. Ik ben bang om mijn vrijheid te verliezen en om anderen te zien lijden in deze wereld van het “Nieuwe Normaal” Toch ondanks deze angst die ik nog steeds dagelijks voel kies ik ervoor om te dromen van een betere wereld. Geen utopie waar alles perfect geregeld is maar wel een wereld waarin jij en ik ons vrij kunnen ontplooien en de beste versie van onszelf kunnen zijn, op onze eigen unieke en individuele manier.
Het is dan ook ondanks die angst dat ik mijn mond opentrek, mijn nek uitsteek en op mijn manier vecht voor deze wereld. Niet op hun manier met geweld en overdaad maar op mijn wijze in liefde.
De regels, de wetten. Ze zijn eigenlijk niets anders dan fantasie. Gepruts op stukjes papier. Fantasie in zijn meest dode en inspiratieloze vorm. Een expressie van angst.
Als mens worden wij geboren in deze wereld. Onze nieuwsgierige kijken om zich heen en het proberen wijs te maken van deze wereld van oneindige potentie. Een groot avontuur is begonnen.
Al snel blijkt er sprake van regels te zijn. Eerst is het zwaartekracht. Wat is het toch moeilijk om op je beentjes te staan en dan is het de wet van thermodynamica. Wat is die kachel toch heet. Naast de wetten van de natuur zijn er ook regels en wetten van je ouders. Wetten van de straat en wetten op school. Ze zijn er om je te beschermen. Ze zijn er om je op te voeden zodat jij je leert gedragen volgens de afspraken. Al snel raak je gefrustreerd. Het grote avontuur begint meer op werk te lijken. Je moet zoveel onthouden en je aan houden.
Voor dat je het weet ben je volwassen. Wat dat is weet ik nog steeds niet maar dat schijn je te zijn zodra je werk hebt, een eigen huis en een relatie hebt. Allemaal keurig netjes binnen de lijntjes. Keurig volgens de wet.
Jullie weten allemaal wat daarna komt. Ik hoor het elke dag. Nog 6 jaar te gaan en dan met pensioen. Het leven is een last geworden dat wij moeten zien vol te houden. Zonder ooit meer stil te staan bij die nieuwsgierigheid als kind. Dat grote avontuur dat nog voor ons ligt.
Ik kan u nu met een gerust doch ietswat emotioneel hart zeggen dat voor ons allemaal het grote avontuur is begonnen.
De wetten en regels zijn namelijk allemaal fantasie want onze mensenrechten zijn fantasie. Onze vrijheid in deze samenleving is een fantasie en omdat dat zo is kunnen wij toch iets veel beters fantaseren dan deze wereld waar wij nu in leven?
Het is namelijk zo dat als onze grondrechten zo makkelijk geschonden kunnen worden voor de zogenaamde dreiging van een stevig griepvirus dan kan dat dus voor alles en daarmee vervalt de noodzaak van wetten. Wij dachten namelijk dat wetten er waren om ons en onze samenleving te beschermen. Daarom gingen wij akkoord. Omdat je houden aan de wetten anders zou leiden tot chaos en leed.
Nu weet je dat de wetten er alleen maar zijn om het systeem te beschermen. Het systeem dat gerund wordt door zij die de macht hebben. Het is nu juist deze macht en afspraak om blind te gehoorzamen aan deze regels en wetten die zorgen voor chaos en heel leed. Kijkt u maar eens goed naar de wereld.
Nu ik mij dit realiseer voel ik mij als herboren. Ik kijk nieuwsgierig naar deze vreemde wereld en probeer er wijs uit te maken. Wat voor groot avontuur zullen wij toch meemaken
Andere berichten
-
De weerbaarheid van de Democratie en de zorgwekkende vraag rondom Forum voor Democratie
-
De Opkomst van Newspeak
-
Klimaatwaanzin: € 28 MILJARD voor 0,0000000036 temperatuurdaling?
-
De Grote Reset: Nederland als Proeftuin voor Wereldwijde Controle
-
De Duistere Dans van Censuur: De Schaduw van Orwell’s Profetische Waarschuwing